Snobizm - czyli o tych, którzy czują się lepsi

O snobach słyszymy często i wiele. Snob z kolei kojarzy się nam z osobą przemądrzałą, przekonaną o swojej wyższości i żyjącej w przekonaniu, że wartość człowieka tworzy się na podstawie tego, co posiada.

Snobizm coraz powszechniejszy

Snobizm był i jest obecny w społeczeństwie, możemy nawet stwierdzić, że jako zjawisko staje się coraz powszechniejszy. Wszystko za sprawą wychowywania małych snobów, czyli wpajania snobizmu już od najmłodszych lat. Warto w tym momencie przytoczyć genezę snobizmu, czyli uwarunkowania rodzinne i środowiskowe. Snob wyrasta w rodzinie, gdzie wszystko uzależnione jest od opinii innych. Jest przekonany, że to, kim jesteśmy zawdzięczamy temu, co posiadamy i na tej podstawie wyrabiają sobie o nas zdanie inni. Tak więc zachowuje się jako osoba dorosła i tego uczy swoje pociechy. Tak naprawdę jednak snob to jednostka niepewna siebie, zakompleksiona, o bardzo niskiej samoocenie. Snobów spotykamy dziś wszędzie: w pracy, w gronie znajomych, a nawet… już wśród dzieci w szkole.

Snobizm w miejscu pracy

Snob w miejscu pracy to coś powszechnego. W każdej, większej firmie spotkamy przynajmniej jedną osobę o typowo snobistycznej postawie. Jak przejawia się snobizm na drodze zawodowej? Osoba taka przechwala się wszystkim: swoim statusem majątkowym, mieszkaniem, zdolnymi dziećmi, wakacjami za granicą, zainteresowaniem kulturą i sztuką… Tak naprawdę jednak nie lubi siebie, czuje się gorsza od innych i próbuje dowartościować się poprzez uświadamianie znajomym, że ma i wie więcej niż oni.

Snobizm w szkole

Moja córka poszła w tym roku do nowej szkoły, ponieważ się przeprowadziliśmy. Jest teraz w IV klasie i już pierwszego dnia poznała Paulinkę. Cieszyłam się, że Ania tak szybko poznała bratnią duszę ale… pomyliła się. Już po krótkim czasie z opowiadań córci wywnioskowałam, że Paulinka jest… snobkę. Nosiła ubranka z firmowych sklepów, ma własny pokój wyposażony z firmowe mebelki, największe zabawki, jeździ markowym rowerkiem i chodzi na dodatkowe lekcje języka angielskiego, zajęcia z tańca oraz uprawia sporty. I to nie byle jakie, trenuje bowiem tenis i jazdę konną. Moja córka w swoich zwyczajnych ubrankach i z zamiłowaniem do rysowania szybko stała się dla Paulinki po prostu nudna. Córka przeżyła bardzo utratę zainteresowania nowej koleżanki ale udało mi się ją przekonać, że status materialny nie świadczy o ludzkiej wartości.

Niestety, ta historia jest bliska prawdy, snobizm stał się już powszechny w polskich szkołach. Już od najmłodszych lat dzieci wpajaną mają miłość do rzeczy materialnych: markowych ubranek, gadżetów, drogich zabawek, gier komputerowych - i na tej postawie uczą się oceniania innych. Później dochodzi do tego przekonanie, że wszyscy są gorsi, ponieważ nie mają tego, co my.

Mój przyjaciel lub partner jest snobem

Nierzadko okazuje się, że osoba, która znamy wiele lat i którą uważamy za przyjaciela okazuje się być… snobem. Jak go rozpoznać i czy zakończyć znajomość? Przyjaciel - snob nigdy nie nas nie pochwali, nie interesuje go nasze nowe mieszkanie czy kosztowny zakup Wszystkiego nam zazdrości i zawsze wie, co zrobiliśmy źle. Zwraca nam uwagę, krytykuje otwarcie, stara się wpłynąć negatywnie na naszą samoocenę, czyniąc to w swoim odczuciu "dla naszego dobra". Podobnie jest w związku ze snobem. Czy kończyć znajomość i związek? Wszytko zależy od nas, odejście jest trudne ale do łatwych nie należy również relacja ze snobem. Warto taką osobę przekonywać, że wartości duchowe są cenniejsze niż materialne, jednakże wieloletnie przyzwyczajenia i zakorzenione poglądy niełatwo jest zmienić.

Jak widać, snobizm staje się wszechobecny. W psychologii mówi się nawet o efekcie snoba, kiedy to grupa osób nie kupuje pewnych dóbr, ponieważ kupują je masy. Nie czynią jednak tego dlatego, że chcą być oryginalni ale dlatego, że czują się lepsi i nie chcą tego, co mogą mieć wszyscy.