Lipoliza iniekcyjna - czym jest? Przeciwwskazania i efekty

Technika zabiegu polega na wykonaniu licznych wstrzyknięć w głąb tkanki tłuszczowej substancji działających lipolitycznie, czyli rozpuszczających tłuszcz. Do iniekcji najczęściej stosowanymi substancjami są fosfatydylocholina (PC) i dezoksycholan (DC). Dezoksycholan sodu działa jak detergent na komórki tłuszczowe. Powoduje zniszczenie błon komórkowych adipocytów. W wyniku czego dochodzi do martwicy komórki, a uwolniona zawartość cytoplazmy zostaje zmetabolizowana w wątrobie i wydalona z organizmu. Natomiast zadaniem fosfatydylocholiny jest emulsyfikacja oraz wydalanie kwasów tłuszczowych.

Jak wygląda zabieg lipolizy iniekcyjnej?

Niewielką ilość preparatu wstrzykuje się w odstępach 1,5 - 2 cm na głębokość około 1 cm. Ważne, aby wycofując igłę nie trzymać palca na spuście, aby preparat nie dostał się do skóry właściwej, gdzie mógłby doprowadzić do martwicy i blizn. Ryzyko objawów niepożądanych jest większe im większa jest dawka. Przytrzymanie skóry w fałd ułatwia wykonanie wkłucia, szczególnie w miejscach o mniejszej grubości. Ilość substancji zależna jest od wielkości okolicy zabiegowej. Jednak podczas jednego zabiegu nie powinno podawać się więcej niż 40 ml substancji. Po iniekcjach należy oczyścić skórę wodą lub alkoholem. Można także zaproponować okłady chłodzące w celu złagodzenia odczuć bólowych.

Lipoliza iniekcyjna a mezoterapia igłowa

Lipoliza iniekcyjna różni się od mezoterapii igłowej tym, że substancje wstrzykuje się głębiej.

• Mezoterapia mikroigłowa działa w obrębie naskórka,
• mezoterapia igłowa w obrębie skóry właściwej,
• lipoliza iniekcyjna wprost na tkankę tłuszczową.

Lipoliza iniekcyjna - efekty i objawy

Lipoliza iniekcyjna uważana jest za zabieg na pograniczu zabiegów inwazyjnych i nieinwazyjnych. Wymaga naruszenia warstwy nie tylko naskórka, ale i skóry właściwej oraz tkanki tłuszczowej. Wykonywanie zabiegu może mieć skutki uboczne. Część z nich jest dowodem na to, że zabieg przyniesie upragnione efekty.

Objawy uboczne lipolizy iniekcyjnej

Do takich skutków ubocznych występujących bardzo często należą obrzęki oraz obszary tkliwości na ciele. Zazwyczaj utrzymują się one do kilku dni i stopniowo zanikają. Nie są na tyle bolesne, aby wycofywać się z codziennych aktywności. Jednak powinno zrezygnować się z cięższych treningów na dzień lub dwa po zabiegu. Inne objawy uboczne, które można zaobserwować to:

• sińce,
• powstanie twardych guzków,
• świąd,
• zawroty głowy,
• nudności,
• złe samopoczucie,
• biegunka.

Wymienione objawy zdarzają się rzadko i ustępują do miesiąca czasu.

Efekty lipolizy iniekcyjnej

Efekty lipolizy są ograniczone do obszaru, który poddaje się działaniu substancji czynnej. Zabieg nie wpływa na znaczną utratę kilogramów, a raczej wyszczupla dany obszar ciała. Najczęściej lipolizie iniekcyjnej poddaje się:

• okolicę brzucha (jego przednią część i talię),
• biodra,
• uda,
• ramiona,
• okolice łopatek i podbródka.

Wymagane jest wykonanie przynajmniej 3-4 sesji i późniejsze zabiegi przypominające. Jednak u każdej osoby ilość serii potrzebnych do uzyskania satysfakcjonujących efektów może być inna - w zależności od ilości tkanki tłuszczowej. Zaleca się robienie przerw między zabiegami od 2 do 8 tygodni - zazwyczaj są to 4 tygodnie. Końcowy efekt zabiegów ocenia się po upływie 2-3 miesięcy od ostatniego podania substancji. Organizm potrzebuje tyle mniej więcej czasu na pozbycie się uwolnionych substancji z komórek tłuszczowych.

Kto może wykonać zabieg lipolizy iniekcyjnej?

Idealnymi kandydatami do zabiegu lipolizy iniekcyjnej są osoby z lekką nadwagą, sportowcy, którym ciężko się pozbyć tkanki tłuszczowej np. z okolicy brzucha, bioder. Klienci ze zbyt dużym obszarem nagromadzenia tkanki tłuszczowej nie są odpowiedni do tego zabiegu, ponieważ zabieg nie wpłynie znacząco na utratę nadmiaru kilogramów. Efekty dla tej grupy osób mogą być niezbyt zadowalające. Ich proces odchudzania powinien przede wszystkim skupić się na zmianie diety, uwzględniając możliwe choroby oraz wprowadzeniu aktywności fizycznej. Zabieg lipolizy iniekcyjnej pomaga osobom, które już podjęły pewne kroki z w utracie kilogramów. Są świadome tego, że największe efekty przyniesie im zmiana stylu życia, a zabiegi traktują jako formę wspomagającą pozbycie się niechcianej tkanki tłuszczowej w miejscach gdzie jest ona trudniejsza do zgubienia. Osoby z zaburzeniami odżywiania nie powinny wykonywać lipolizy iniekcyjnej. Swoje pierwsze kroki powrotu do zdrowia powinni postawić wprowadzając zmianę nawyków żywieniowych wraz z odpowiednią terapią u psychologa. Dobierając odpowiednich klientów do zabiegu należy zwrócić uwagę na ich wiek. Powinny być to osoby mieszczące się w przedziale: 18-50. Kolejnym warunkiem poddania się zabiegowi powinna być analiza stylu życia (utrzymywana zbliżona masa ciała przez około 5/6 miesięcy) i dobra kondycja organizmu (brak zaburzeń odżywiania, brak chorób ogólnoustrojowych).

Lipoliza iniekcyjna - przeciwwskazania do wykonania zabiegu

• ciąża, okres laktacji,
• alergie,
• ostre i przewlekłe infekcje,
• cukrzyca,
• zaburzenia krzepliwości krwi,
• zaburzenia cyklu miesiączkowego,
• ciężkie choroby nerek, wątroby,
• choroby układu odpornościowego,
• nowotwory,
• zaburzenia odżywiania i choroby psychiczne,
• otyłość, niedowaga,
• wiotkość skóry,
• nadmierne oznaki starzenia skóry spowodowane promieniowaniem słonecznym,
• ciemna karnacja (typu IV-VI wg Fitzpatricka)
• ryzyko pojawienia się przebarwień pozapalnych.

Klienta podejmującego się serii zabiegów należy poinformować o mogących wystąpić skutkach ubocznych (część z nich stanowi o skuteczności lipolizy). Obszar poddany iniekcjom może napuchnąć, być zaczerwieniony, mogą powstać sińce, guzki oraz swędzenie. Objawy te powinny po kilku dniach ustąpić lub stopniowo się zmniejszać. Jeśli nie ulegną zmianie, należy przerwać terapię lub zastosować inne środki. Należy uświadomić klienta, że postępy terapii są również uzależnione od jego własnych działań, czyli przede wszystkim sposobu żywienia i aktywności fizycznej. Należy zrezygnować z alkoholu oraz potraw ciężkostrawnych, aby nie obciążać dodatkowo wątroby. Dieta powinna opierać się na produktach lekkostrawnych, obfitujących w warzywa, owoce i węglowodany złożone. W trakcie trwania terapii trzeba pamiętać o piciu odpowiedniej ilości wody. Wprowadzenie aktywności fizycznej jest również wskazane, a szczególnie pomocne mogą okazać się treningi tlenowe. Tego typu aktywność fizyczna poprawia pracę układu krwionośnego i chłonnego. Dobrym rozwiązaniem jest połączenie lipolizy iniekcyjnej z zabiegami usprawniającymi pracę układu limfatycznego:

• manualny drenaż limfatyczny,
• masaż pneumatyczny,
• bańka chińska.

Dzięki różnym strategiom działania można przyspieszyć i wzmocnić efekty zabiegowe oraz zminimalizować ryzyko powstania obrzęków.

Ryzyko wykonania zabiegu

W przypadku wystąpienia martwicy skóry, co rzadko się zdarza, należy zastosować opatrunek okluzyjny (wraz z emolientami). Kolejnym skutkiem ubocznym zabiegu są przebarwienia, które pojawiają się w wyniku mocnej reakcji zapalnej (szczególnie u osób o ciemnej karnacji). Osoby stosujące leki zmniejszające krzepliwość krwi powinny przed podjęciem się serii zabiegów, przeprowadzić leczenie preparatami z arniką. Skutkiem ubocznym a zarazem oczekiwanym efektem zabiegu jest wystąpienie guzków. Są to skupiska tkanek zmienionych zapalnie i martwiczych. Większe ryzyko ich wystąpienia jest, gdy nakłucia są dość gęste (w małej odległości od siebie). Jednak nie są one powodem do większych zmartwień, gdyż nie zaobserwowano, aby utrzymywały się trwale. Zwykle po około 2 miesięcy powinny ustąpić całkowicie. W bardzo rzadkich przypadkach spotyka się wystąpienie parestezji, wywołujące uczucie drętwienia, które może utrzymywać się około 4 tygodni. Świadczą one o silnej reakcji podskórnej. Dla większego komfortu pacjenta w takim przypadku lepiej jest przeczekać okres nadmiernej tkliwości.

Niezwykle ważne jest wykonanie wstrzyknięć prawidłowo technicznie. Nieumiejętne wstrzykiwanie substancji może doprowadzić do martwicy tkanek. Również znaczenie ma ilość wstrzykniętego preparatu. Stężenie powyżej 0,5 % dezoksycholanu zwiększa ryzyko martwicy naczyń i mięśni. Innym skutkiem nieprawidłowo wykonanego zabiegu może być doprowadzenie do owrzodzenia skóry. Zbyt głęboko przeprowadzona iniekcja jak i zbyt powierzchowna oraz niezachowywanie zasad aseptyki wiąże się z niepowodzeniem zabiegu - bliznowacenia, infekcje, nierówności konturów skóry, niewydolność wątroby. Zabieg jest na granicy zabiegów nieinwazyjnych i inwazyjnych, dlatego osoba go wykonująca powinna mieć odpowiednie kwalifikacje i wiedzę.